कैक वर्ष माळ्यावर एक ट्रंक होती आजीची

जड ,भक्कम ,धुळीनं माखलेली -

काळाचे व्रण सोसलेली अन

असंख्य आठवणी पोटात साठवलेली

ट्रंक उघडताच दिसला छोट्या आजीचा छोटासा बंब -

त्या बरोबर इवलीशी परात आणि साऱ्या खेळ भांड्यांचा संच .

बाजूलाच होता सुबक अक्षरातला तिचा इंग्रजी कवितांचा संग्रह -

‘दाखवण्याच्या' वेळी, "त्यातलीच म्हण एखादी "- असा झाला असेल का आग्रह?

त्याच पानांमध्ये सापडली

एका गुलाबाची वाळलेली कळी

अल्ह्ड वयातल्या तिच्या पहिल्या पहिल्या प्रेमाची

असावी का ही नाजूक निशाणी ?

आजीचा संसारच जणू ह्या पेटीत सामावलेला

लग्नातलं ताट, बारश्याची वाटी,मुंजीतला पेला ...

एका पिशवीत अलगद गुंडाळून ठेवलेला तिचा मखमली शेला

सोबतीला मुंडावळ्या आणि हिरव्या गार चुड्यातल्या तीन बांगड्या !

कशी दिसली असेल माझी आजी नवरी म्हणून?

आबांनी चोरून बघितल्यावर लाल बूंद झाली असेल का लाजून लाजून !

भरल्या डोळ्यानं कशी निघाली असेल कोकणातलं माहेर सोडून

मग नव्या शहरात, नवलाईच्या दिवसात गेली असेल का बहरून - मन मोहरून ?

एक दुपटंही दिसलं पिशवीच्या खाली ठेवलेलं -

दुधा तेलात झिरपलेलं - इतक्या वर्षांनीही बाळाचा वास देणारं

कशी चाहूल लागली असेल आजीला एका नव्या जीवाची ...

गरोदर,टेकलेली - गोड दिसली असेल ना माझ्या आईची माऊली

तिने घेतलेल्या पहिल्या ट्रान्सिस्टरची रसिदही सापडली त्या वहीत

शेवटपर्यंत तिच्या बरोबर होता तो - त्या माडीवरच्या खिडकीत

सर्वात मागे दडून ठेवलेली पत्रही होती खूप सारी

महत्वाच्या टप्प्यांची , तिच्या सुखं -दुःखाची बोलकी झलक देवून जाणारी

पार तळाशी नीट घडी घालून ठेवलेला होता आबांचा काळा कोट

अंधुकशी आठवते मला ती -

त्याला कवटाळून प्रयत्न करायची आवरण्याचा

आपल्या अश्रूंचा अविरत लोट.

किती ऋतू ,किती वर्ष,किती पर्व दडलेली होती ह्या पेटीत

शांतपणे बसलेली- एका अस्तित्वाचं सार बंद करून आपल्या मुठीत

मला ठाऊक असलेल्या आजीपेक्षा , आज तिची किती रुपं बघितली मी

कधी चंचल,कधी खंबीर - आणि कोणे एके काळी तर अजाणतीही होती ती !

का ग साठवून गेलीस ह्या असंख्य आठवणी

का स्वतःला ठेवून गेलीस अशी थोडीशी माघारी

कारण होती न तुला अगदी नक्की खात्री - एक दिवशी मी ही ट्रंक खाली उतरवीन

तिची धूळ साफ करीन आणि भरल्या गळ्यानं पण हसऱ्या मनानं

मोठ्या दिमाखिनं आजी - तुला घरी घेऊन येईन .