me aaji honar aahe

दुडक्या पावलान बरोबर धावताना इतकी रमून गेले 

बाहुला-बाहुलीच्या लग्नात मी हि लहान झाले 

ह्या परीला वाढवताना अशी मग्न होवून गेले 

कि एके दिवशी "ही मोठी कधी झाली" म्हणून स्वतःच थक्क झाले !

'मोठं' होतानाचे तिचे प्रश्न, मला दुविधेत टाकायला लागले...

तिचा निरागसपणा कसा जोपासू-संभ्रमात पडायला लागले..

“आयुष्याची सारी सत्य तिला समजवायला हवीच-

मात्र तिच्या स्वछंदी जगण्यावर पाबंदी नको कधीच”.

केव्हा तरी दोघींचे द्रीष्टीकोन विरुद्ध व्हायचे..

माझा सय्यम,तिचा आत्मविश्वास एकमेकांना टक्कर देवू पाहिचे..

अश्या वेळी मग दोघी मिळून त्यातून मार्ग नक्की ठरवायचो,

दोन अन दोन पाच होतील असा हिशोब शोधून काढायचो !

हा तोल सांभाळताना आम्ही कधीतरी मैत्रिणी  बनून  गेलो….

जिवाभावाच्या गप्पांच्या,गुपितांच्या, सवंगडी होवून गेलो.

तिच्या माझ्या रस्त्यांच्या दिशा येवून मिळाल्या...

कारण पिढी  जरी बदलली तरी भूमिका त्याच राहिल्या !

जीवनातल्या ह्या वळणावर आज मी स्वतःला समाधानी बघते..

माझी छोटीसी ‘राजकन्या’ आता ‘राजराणी’  होवून मिरवते...

माझ्या संस्कारांचा परिचय आपल्या वागणुकीतून देते

तिची आई असल्याचा अभिमान वारंवार घडवून आणते.

ही नदी अशीच पुढे वाहत राहणार नाही का !

आता लवकरच मी आजी होणार आहे - आणि हळूच एक गम्मत सांगू का ?

माझी लेकही 'बाहुलीच' मागतेय.....

आमचं नातं जणू पुढच्या पिढीला वारसा देवू बघतेय !

Majhi bahuli

ती येणार त्या आधीच मी देवाकडे रोज प्रार्थना करायचे

माझ्या पोटी मुलगीच दे - हट्ट धरून बसायचे

लहानपणा पासून मला बाहुल्यांची खूप आवड...

आता खरीच बाहुली मिळावी म्हणून ही सारी धडपड !

मनात खूप बेत आखायचे... तिला असं नटवीन,तिला तसं घडवीन

माझ्या छोट्याश्या संसाराची तिला राजकन्या बनवीन

तिचा प्रत्येक बालहट्ट आवर्जून पूर्ण करीन

प्राजक्ताच्या फुलासारखा तिला तळहातावर जपीन.

आणि खरच माझ्या घरी एक 'जापानी' गुडिया आली

येवून माझी दुनिया जादूमय करून गेली....

ती खरे-खुरे डोळे लुकलुकुते  - खर खुरं 'आ' करते 

आणि सारखं माझ्याकडे बघून गोड गोड हसते 

तिला नाहू माखू घालताना मला वेळच पुरत नाही 

तिचं गोंडस रूप न्याहाळताना मला भानच रहात नाही 

तिच्या बाल-लीलांमध्ये मी दिवस रात्र रमते 

तिच्या उज्वल उद्याची सुंदर चित्र काढत बसते 

डोळ्यात तेल घालून ह्या बाळाला जोपासायच आहे 

हळुवारपणे ह्या वेलीला बहरू द्यायचं आहे 

सौख्याच्या वर्षावात तिला समाधान शिकवायचं आहे 

मानिनी-तेजस्विनी-गार्गी- असं घडवायचंही आहे 

जगात नेहमीच होत असलं तरी मला हे सारं जमेल न 

मातृत्वाचं लेणं हे -सार्थकी मी लावेन न 

आईपणाच कर्तव्य नेटान पार पाडेन न 

अजरामर ह्या नात्याचा मान मान ठेवू शकेन न !

कधी अनाहूत कुठल्या भितीन जरा घाबरते ही आई 

तिच्या लेकराच भवितव्य सोनेरी होईल की नाही 

म्हणूनच देवा hya aaichi hi साद ऐकून घे रे एवढी 

आपल्या बाळाचं भाग्य स्वतः लिहायची तिला सूट दे रे तेवढी ! 

ह्यालाच म्हणतात का ग - 'Valentine' ?

आठवतायेत ते  दिवस ? नुकतेच आपण भेटलो होतो….                                 अस्पष्टच थोडसं पण गालातल्या गालात हसत होतो …                                नजरेनच एकमेकांच्या मनातलं सारं ओळखत होतो                                  समोरासमोर आलो नुसते तरी मनोमन मोहरत होतो ! 

प्रेमाचं आपलं बंधन लग्नाच्या मांडवात घट्ट झालं                                           मी तुझा नि तू माझी - जन्मोजन्मीच सत्य झालं                                                 तुझी अनेक रूपं रोज मी नव्या नवलाईने न्याहाळत होतो                                        कले कलेने बहरत होतीस - मी मंत्रमुग्ध बघत होतो  !

मुलांचा चीवचीवाट , आई-वडिलांची साथ                                                नौकरी , पगार ,जगराहटी - दिवसा मागे रात !                                                     मनात होता विश्वास आणि हातात तुझा घट्ट हात                                         प्रसन्नपणे तेवत होती आपल्या सुखी संसाराची वात 

सारं कुठे गुलाबी होतं ?! काट्यातूनही चाललो आपण                                        आठवतं का -बिछान्यात, पाठ फिरवून रात्रभर केलेलं जाग्रण ?                              पण तो रुसवा , तो फुगव, क्षण भराचा होता                                           मनवण्याचा सोहळा त्यानंतर किती रात्र चालला ! 

जावई , सुना ,नातवंड आलीत - घरातले 'मोठे ' आता आपण झालो !                       पण खरं सांगायचं तर मनातून मात्र, तेच प्रेमी युगल राहिलो !                                        एकत्रच डोळे मिटायचे , असं एकमेकांना नक्की ठेवलं होतं सांगून                 पण दोघांनाही माहिती होतं - गेला पुढे एक - तर दुसरा घेईल सावरून !

श्वासात भिनलेली तू - सोडून गेलीस हे पटलंच नाही…                                             मात्र आयुष्य परिपूर्ण आपलं म्हणून दुखः त्याचं मी केलंच नाही …                       आज पुनर्भेटीच्या वेळी , पुन्हा तुझा होवून येईन -                                         अन मोक्ष स्वीकारण्यासाठी देवापुढे सज्ज उभा राहीन  ! 

…………ह्यालाच म्हणतात का  ग  - 'Valentine' ?

ह्यालाच म्हणतात का ग - 'Valentine' ?

आठवतायेत ते  दिवस ? नुकतेच आपण भेटलो होतो….                                 अस्पष्टच थोडसं पण गालातल्या गालात हसत होतो …                                नजरेनच एकमेकांच्या मनातलं सारं ओळखत होतो                                  समोरासमोर आलो नुसते तरी मनोमन मोहरत होतो ! 

प्रेमाचं आपलं बंधन लग्नाच्या मांडवात घट्ट झालं                                           मी तुझा नि तू माझी - जन्मोजन्मीच सत्य झालं                                                 तुझी अनेक रूपं रोज मी नव्या नवलाईने न्याहाळत होतो                                        कले कलेने बहरत होतीस - मी मंत्रमुग्ध बघत होतो  !

मुलांचा चीवचीवाट , आई-वडिलांची साथ                                                नौकरी , पगार ,जगराहटी - दिवसा मागे रात !                                                     मनात होता विश्वास आणि हातात तुझा घट्ट हात                                         प्रसन्नपणे तेवत होती आपल्या सुखी संसाराची वात 

सारं कुठे गुलाबी होतं ?! काट्यातूनही चाललो आपण                                        आठवतं का -बिछान्यात, पाठ फिरवून रात्रभर केलेलं जाग्रण ?                              पण तो रुसवा , तो फुगव, क्षण भराचा होता                                           मनवण्याचा सोहळा त्यानंतर किती रात्र चालला ! 

जावई , सुना ,नातवंड आलीत - घरातले 'मोठे ' आता आपण झालो !                       पण खरं सांगायचं तर मनातून मात्र, तेच प्रेमी युगल राहिलो !                                        एकत्रच डोळे मिटायचे , असं एकमेकांना नक्की ठेवलं होतं सांगून                 पण दोघांनाही माहिती होतं - गेला पुढे एक - तर दुसरा घेईल सावरून !

श्वासात भिनलेली तू - सोडून गेलीस हे पटलंच नाही…                                             मात्र आयुष्य परिपूर्ण आपलं म्हणून दुखः त्याचं मी केलंच नाही …                       आज पुनर्भेटीच्या वेळी , पुन्हा तुझा होवून येईन -                                         अन मोक्ष स्वीकारण्यासाठी देवापुढे सज्ज उभा राहीन  ! 

…………ह्यालाच म्हणतात का  ग  - 'Valentine' ?